Οι γυναίκες κατά την κύηση θεωρούνται μια «ευαίσθητη» ομάδα του γενικού πληθυσμού, παρουσιάζοντας αυξημένες διατροφικές ανάγκες τόσο σε ενέργεια όσο και σε μακροθρεπτικά και μιρκοθρεπτικά συστατικά. Οι ανάγκες είναι αυξημένες κυρίως γιατί πρέπει να υποστηρίξουν την αύξηση και ανάπτυξη του εμβρύου καθώς και των ιστών (πλακούντα και μαζικό αδένα) που απαιτούνται για την εγκυμοσύνη. Η κακή διατροφή της μητέρας (υποσιτισμός ή περιοριστικές δίαιτες) μπορεί να οδηγήσει σε ενδομήτρια καθυστέρηση της αύξησης του εμβρύου.  

Αντίστοιχα οι ανάγκες σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά αυξάνονται κατά την γαλουχία. Οι αυξημένες ανάγκες εξαρτώνται από την ποσότητα του μητρικού γάλακτος που παράγεται, καθώς και από τις ατομικές ανάγκες και τις αποθήκες των θρεπτικών συστατικών της θηλάζουσας μητέρας. Στην φάση της γαλουχίας οι θρεπτικές ανάγκες της θηλάζουσας θεωρούνται πολύ μεγαλύτερες από της εγκύου.

Σε καταστάσεις εγκυμοσύνης ή γαλουχίας λαμβάνεται πλήρες ιατρικό και διατροφικό ιστορικό. Ακολουθεί συμβουλευτική και διατροφική εκπαίδευση καθώς και σύνταξη εξατομικευμένου διαιτολογίου όπου κρίνεται απαραίτητο (παχυσαρκία, διαβήτης κύησης). Η επικοινωνία και συνεργασία με τον γυναικολόγο είναι πάντα ευπρόσδεκτη.